Marjolein Bakker-Eshuis
Hoi!
Hoi! Ik ben Marjolein Bakker-Eshuis. Net als mijn collega's ben ik meestal een fietsende wijkverpleegkundige. Daarnaast ben ik ook casemanager dementie.
Ik werk al zo'n 11 jaar bij Buurtzorg in Ede. Het zelfstandig werken en de vrijheid die ik krijg om mijn werk goed te kunnen doen is heerlijk! Er zijn rustige dagen en er zijn dagen waarin ik een slag in de rondte werk. De wijk is een dynamische omgeving en absoluut niet saai!
Ik hoop dat ik jullie een leuk inkijkje kan geven in het werken in de wijk bij Buurtzorg.
Koffie bij Anna
“Een kop koffie en een vriendelijk woord doen wonderen”
Deze uitspraak van een inmiddels overleden mevrouw is mij altijd bijgebleven.
Ik drink best vaak koffie bij cliënten. Lekkere kopjes koffie, maar ook wel hele vieze. Soms heel ouderwetse opgewarmde oude koffie, maar ook oploskoffie, automaten koffie, dure Italiaanse koffie, noem maar op!
Het geeft mij de gelegenheid om echt even te luisteren naar wat cliënten te vertellen hebben. Bovendien is het voor mezelf een heerlijk pauze momentje, zoals vanmorgen bij mw. Anna Peeters, waar de koffie overigens prima smaakt!
Anna ontvangt langdurige zorg. Ik kom al jaren bij haar over de vloer om haar te helpen met wassen, aankleden en het aantrekken van steunpanty’s. Anna heeft chronische rugklachten en hartfalen. Heel heftig voor haar om dagelijks met pijn te moeten leven. Even de tijd voor haar nemen doet haar goed. Het geeft wat afleiding.
Ik vind het heel bijzonder om cliënten zoals Anna al jaren in zorg te hebben. De band die in de afgelopen jaren is opgebouwd, beschouw ik als bijzonder. Als wijkverpleegkundige loop je het laatste deel van het leven mee.
Heel waardevol.
Keuringsdienst van Banen
Ik hou ervan om samen met een leerling of stagiaire op pad te gaan. Vandaag is dat onze topper Elsbeth. Het is leuk en fijn om iemand iets te kunnen leren over de wijkverpleging. Elsbeth is een zij-instromer en heeft ervoor gekozen om in de zorg te gaan werken. Buurtzorg is in 2023 de campagne 'Keuringsdienst van Banen' gestart; bedoeld voor mensen die uit een ander vakgebied komen en willen omscholen naar de wijkverpleging. Een fantastisch initiatief en met zo’n enthousiasteling als Elsbeth zijn wij in Ede maar al te blij!
Het is een leuke uitdaging om een collega uit een ander vakgebied op te leiden tot zorgverlener. Ik merk zelf dat Elsbeth veel vragen heeft over de zorg. Dat motiveert mij om mijn vak goed bij te houden. Een must in het verpleegkundige vak!
Leuk om te vertellen is dat Elsbeth in de zomer de basiszorg al zelfstandig kan gaan verlenen in de wijk. Dat hebben we in korte tijd al samen met haar bereikt.
Helpenden
Samen met mijn collega Jeroen zijn wij met collega’s van Buurtzorg Ede-West een Buurtzorg Helpende wijkteam aan het opstarten. Buurtzorg Ede werkte nog niet met helpenden maar daar gaat dus verandering in komen!
Jeroen en ik sparren regelmatig samen over de voortgang van de opstart. Persoonlijk vind ik dit erg leuk, omdat ik er als verpleegkundige een nieuwe uitdaging bij heb gekregen. Vooral mijn coaching- en regie kwaliteiten worden op deze manier vergroot. De helpenden gaan grotendeels zelfstandig werken, net als de bestaande Buurtzorgteams. Als verpleegkundige hou ik me bijvoorbeeld bezig met het maken en bijhouden van de zorgplannen. Mochten er kleine problemen zijn binnen het team, dan kan ik in een coachende rol functioneren. We zoeken overigens nog helpenden!
Trompet
Vandaag was ik weer eens bij Adrie en zijn echtgenote Mia.
Adrie heeft de ziekte van Alzheimer. Daarnaast is hij erg muzikaal, dat hebben wij met elkaar gemeen. Adrie heeft vroeger veel trompet gespeeld. Toen hij met zijn vrouw in Ede ging wonen en er kinderen kwamen raakte het trompet spelen op de achtergrond. Maar Adrie oefent tegenwoordig dagelijks en krijgt een steeds mooiere toon. Opvallend is dat hij het muzieknotenschrift nog steeds kan lezen. Dit is hem vroeger met de paplepel ingegoten en staat nog steeds in zijn geheugen gegrift. Muziek maken is een grote hobby van Adrie en houdt zijn hersenen nog zo lang het kan actief. Net als wandelen, ook een liefhebberij van hem is.
Om zijn echtgenote te ontlasten heb ik in samenwerking met Malkander in Ede ervoor gezorgd dat Adrie wekelijks gaat wandelen. Er is een wandelgroep met zo’n twaalf andere mensen, met en zonder dementie. Deze activiteit bleek een schot in de roos te zijn!
Ik heb Mia, zijn echtgenote, voorgesteld aan een groep mantelzorgers die elke 4 weken bij elkaar komen om ervaringen uit te wisselen over hun partners met dementie.
Adrie en Mia hebben mij nog niet heel veel nodig maar het is voor hen een vertrouwd gevoel dat er een casemanager is op de achtergrond. In de toekomst zullen ze mijn begeleiding waarschijnlijk meer nodig hebben. Het is fijn dat ik al vroeg bij hen ben ingestapt omdat ik inmiddels de kans heb gehad een goede band met Adrie en Mia op te bouwen en samen met hen te kijken wat zij nodig hebben om zo lang mogelijk op een veilige manier samen te kunnen blijven.
Baan van je leven
Vandaag werk ik thuis. Soms plan ik dit in, omdat ik op deze manier rustig zorgplannen bij kan werken en casemanagement zaken regel.
Het werken in een dynamische omgeving als de thuiszorg zou ik niet willen missen.
Als je nu nog denkt dat het werken als wijkverpleegkundige en casemanager dementie saai is, is het absoluut de moeite waard om de komende blogs van mijn collega’s te volgen!
Mocht je eens met mij willen sparren over een baan bij Buurtzorg Ede, neem dan gerust contact met mij op via marjoleinbakker@buurtzorgnederland.com.
Afscheid van deze week blog neem ik met onderstaande foto. Mooi plaatje toch? Van de ene naar de andere cliënt fietsen biedt mij de mogelijkheid mijn hoofd leeg te maken en mij te focussen op de volgende cliënt. Aan een andere baan moet ik niet denken!
ps meer lezen van Marjolein? kijk eens op marjoleinindebuurt.nl
